Mikrobësch / Micro-forêt
LU
De Mikrobësch virun Iech, am Quartier Op Hudelen, ass den Éischten zu Schëffleng. E gouf am November 2025 am Kader vum „Dag vum Bam“ no der Miyawaki-Method ugeluecht.
D’Miyawaki-Methode gouf vum Botaniker Akira Miyawaki ab de 60er Joren entwéckelt. D’Zil vun dëser Technik ass et, duerch d’Planze vu lokale, diversifizéierte Plantagen, natierlech, méischichteg, dicht a resilient Bëscher ze schafen – zéngmol méi séier wéi duerch déi ekologesch Successioun.
E Mikrobësch charakteriséiert sech duerch déi kleng Fläch déi néideg ass (100 m² ginn duer), duerch déi héich Planzdicht (2 bis 7 Beem/Straicher pro m², hei 3), wat zu enger intensiver Selektioun a staarkem Wuesstem féiert. Ee liichten Entretien ass an deenen éischten zwee bis dräi Joer néideg, fir d’Onkraut ronderëm d’Beem an d’Straicher ze kontrolléieren an, wann néideg, punktuell ze nätzen. Duerno geréiert de Bësch sech vum selwer.
D’Virdeeler vun engem Mikrobësch sinn déi follgend:
· D’Loft gëtt ofgekillt an hir Qualitéit verbessert;
· CO₂ gëtt ofgespäichert;
· Et entsti Biodiversitéitsinselen, souwuel fir Planze wéi och fir Déieren;
· D’Wuelbefanne gëtt gefërdert an de Stress reduzéiert;
· Ëmweltbildung an d’Entwécklung vun der Ëmweltbewosstsinn.
FR
La micro-forêt devant vous, dans le quartier op Hudelen, est la première à Schifflange. Elle a été plantée en novembre 2025 selon la méthode Miyawaki à l’occasion de la journée de l’arbre « Dag vum Bam ».
La méthode Miyawaki a été développée par le botaniste Akira Miyawaki à partir des années 60. L’intention derrière cette technique est de créer, à partir de plantations autochtones et diversifiées, des forêts natives multistrates, denses et résilientes, dix fois plus vite qu’avec la succession écologique.
Une micro-forêt se caractérise par la faible surface nécessaire (100 m2 suffisent), sa haute densité de plantation (2 à 7 arbres/arbustes par m2, ici 3), d’où une sélection naturelle intense et une forte croissance. Un léger entretien doit avoir lieu pendant les deux à trois premières années, consistant à maîtriser les adventices autour des arbres et arbustes et à arroser de façon ponctuelle quand cela est nécessaire. Puis la forêt s’autogère.
Les bénéfices d’une micro-forêt sont les suivants :
· Le rafraîchissement de l’air et l’amélioration de sa qualité ;
· La séquestration du CO2 ;
· La création d’îlots de biodiversité, tant floristique que faunistique ;
· L’augmentation du bien-être et la réduction du stress ;
· L’éducation à l’environnement et le développement d’une sensibilité environnementale.